looiersgracht

looiersgracht

Simultaan Patrick 2009

Wedstrijdverslagjes van de simultaan,  
geschreven vanuit de optiek van de zwartspeler.

Patrick – Frank S: 0 – 1
Na 1. d4, g6! 2. Lg5, Lg7 voorkwam ik Patricks lijfvariant en kwamen we in een soort Koningsindische/Benoni-achtige stelling waarbij zwart een prachtige loper op g7 had. Toen Patrick ook nog zijn zwartveldige loper afruilde tegen een paard en het centrum openging, kwam zwart veel beter te staan. Uiteindelijk brak Zwart door het centrum met zijn c-pion en verloor Wit geforceerd een stuk op de 19de zet. 0 – 1

Patrick – Joop: 1 – 0

Al snel in de opening kon Patrick een pion winnen, maar hij verkoos een actievere stelling. Daarna zag ik een mooie aanval met twee stukken, maar die werd door Patrick perfect gepareerd. Leermoment voor mij: mijn aanvallend stukken meer ondersteunen.
Patrick kwam een stuk voor, als compensatie kreeg ik twee pionnen die moeilijk te verdedigen waren. Eén viel, de ander werd een keiharde vrijpion. Op het moment suprême de pion te snel willen laten promoveren. Stom, stom, stom!! Winstkans weggegeven.

Patrick – Steffen: 1 – 0

Zwart begint met een Dameaanval, maar die levert niet veel op.
Wit brengt Loper en Dame in stelling op f7, waardoor Zwart e6 moet spelen. Dat leidt tot loperverlies doordat Wit met zijn Paard een vork kan geven. Dan offert Wit een Paard op e6 voor een sterke aanval en het breken van de stelling.. Als Wit zijn andere Paard er weer bij heeft gehaald, wordt zwarts verdediging geheel opgerold met mat als gevolg.

Patrick – Frank vdR: 1 – 0
Gesterkt door de lessen van frank, begon ik aan de partij. Patrick begon met het voorspelde d4, dus dat beloofde veel. De zojuist doorgenomen zetten duizelden door het hoofd. Met een mix van openingsstrategieën hield ik mij staande. Het leek een tijdje redelijk gelijk op te gaan. Met slechts 1 pion achterstand doorzag ik Patricks aftrekaanval met schaak en damewinst. Het half uur bedenktijd dat ik nodig had om hier uit te komen, werd me niet gegund. De gekozen oplossing maakte de afloop niet minder dramatisch, hetgeen mij noopte het bijltje er bij neer te gooien.

Patrick – Robbie : 0 – 1

Na een enerverende opening kwam ik een pion voor. Even later zag Patrick iets over het hoofd en haalde ik de tweede op. Na een poosje en nog een pion werd het penibel en kon Patrick uiteindelijk opgeven.

Patrick – Giel: 1 – 0

Na een rustige opening waarbij op de zesde zet loper en paard werden geruild, kwabbbelde het een hele tijd door een goed middenspel, waar ik redelijk maar niet goed uitkwam. Na stukken- en pionnenomruil kwam ik er slecht uit en gaf op.

Patrick - Jan: 0 – 1

In de opening offerde ik heel bewust mijn e-pion om wat ruimte voor m’n stukken te krijgen. Dat was veel minder snugger dan ik dacht, want Patrick kreeg daardoor een stevig en dreigend pionnencentrum. Maar gelukkig overzag hij rond de 25ste zet een tussenschaakje, wat hem een Toren kostte. En zie nu toch aan!... Wat een ruimte op de g- en h-lijn…. Wat een mooie open f-lijn…. Wat een goed idee om op de zesde zet een pion te offeren…Mat was nu nog een fluitje van een cent.