Simultaan Jaap

  Simultaan Jaap – DSG: 6 - 3

De jaarlijkse simultaan tegen onze clubkampioen vond dit jaar enkele weken later plaats dan gebruikelijk, omdat Jaap wegens gezondheidsredenen in Frankrijk was neergestreken. Ik verdenk hem er echter van dat hij daar toch vooral zijn openingsrepertoire heeft doorgenomen en wat aan snelwandelen heeft gedaan, want de voortvarendheid, de snelheid en de trefzekerheid waarmee hij langs de borden stoof, waren indrukwekkend. Had je net je zet gedaan, dacht je dat je wel even een kop koffie kon halen, kwam je weer terug bij je bord, stond Jaap er ook weer. Verschrikkelijk. Deed je op goed geluk maar wat. En dat tempo hield hij er tot op het einde in. 

Zo vielen er vele slachtoffers: Bert, Erik, Gerard, Jan. Onder de druk hielden Paul, Koert, Joop en Albert moedig stand en zij wisten een remise uit het vuur te slepen. De eer werd gered door Chiel die als enige van Jaap wist te winnen..

En zo was even voor elven in recordtijd de strijd beslist.

Met een score van 66,66% liet Jaap zien dat hij niet ten onrechte clubkampioen werd.

Goed gedaan, mijnheer.

 

2022 Patrick - DSG: 6 - 5

Na twee weken van wuftheid, waarin het er vooral om ging weer gevoel voor de stukken en hun mogelijkheden te krijgen, en na een ALV die nu eenmaal moet, konden we afgelopen maandag dan eindelijk achter het bord gaan zitten voor een serieuze partij: simultaan tegen Patrick, de huidige clubkampioen. 

De opkomst was verheugend. Robbie, Bert en Maksym ontbraken, maar daar stond dan weer tegenover dat Frank er wel bij was en dat Erik na lange tijd van afwezigheid weer acte -de-présence gaf (en hoe, zoals je straks nog kan lezen als je hier niet afhaakt).

Patrick begon zoals we van hem hadden kunnen verwachten: rustig, een gedegen stelling opbouwend, de tijd nemend, zodat er om 22.00 uur pas één partij beslist was, die tegen Frank, die al snel afgelopen was. Dat begon zo: 1. e4, c5; 2. b4, cxb4. Daarna speelde Frank 3. .., d5 en twee zetten later kon hij een schaakje geven waarmee hij ook de Toren op a1 aanviel. Omdat Patrick er niet in slaagde die Dame op a1 in te sluiten, ging de winst naar Frank. (De complete partij vind je in onze database of door hier te klikken).

Erik, terug van een langdurig coronareces, kwam in een eindspel terecht waarin hij zowel als Patrick beiden twee pionnen hadden met promotiepotentie. In de strijd tussen een alpha en een bèta rekende  bèta, Erik dus, het best en promoveerde als eerste, wat vodoende was voor de winst.

Albert en Paul kwamen wat beter te staan en boden in die wat betere stand remise aan en zo hoort het. Remise bied je niet aan omdat je bang bent te verliezen, maar omdat je niet zo goed weet hoe je moet winnen.

Jaap ging voor Wild West en Patrick ging daarin mee. Dat leverde een boeiend gevecht op met dreigingen over en weer, wat me allemaal boven de pet ging en dat ik weer begreep toen Jaap een Dame had en Patrick niet.

Bij mij ging de strijd lange tijd gelijk op, totdat Patrick met een verkeerde pion afruilde. Dat leverde me een pion op en open lijnen voor de meeste van mijn stukken en even na twaalven was de winst binnen.

Zo haalde DSG vijf punten binnen, maar Patrick, die de overige partijen won, zes.

Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.

Uitslagen:

Gewonnen werd er door Frank, Erik, Jaap en Jan,

remise speelden Albert en Paul,

Chiel, Fred, Gerard, Joop en Koert verloren.

2017 Patrick - DSG: 6 - 4

Vakantie, werk en andere verplichtingen maakten dat de opkomst niet overweldigend was, maar ook tegen tien tegenstanders ga je als simultaangever niet echt een relaxte avond tegemoet.
Al gauw bleek dat Patrick de uitdaging serieus opnam. Al vanaf het begin nam hij ruimschoots de tijd om te bepalen welke openingszet hij zou kiezen en zo ging hij lang door: weloverwogen.  Zijn eerste overwinning boekte hij vrij snel op Fons, daarna duurde het tot 23.00 uur  voor na 26 zetten de volgende beslissing viel: remise tegen Robbie. Een half uurtje later kon Patrick weer vier remises bijschrijven: tegen Fred, Paul, Chiel en Emile en een winstpartij tegen Joop. Toen had hij alleen nog met Erik, Guyliano en Jan te maken. Erik maakte het hem knap lastig, maar het hoge tempo waarin Patrick aan het eind weer aan de borden verscheen, brak hem op en dwong hem tot overgave. Guyliano had een stuk geofferd in ruil voor wat pionnen en kreeg er een levensgevaarlijke aanval. Lang leek hij op de winst af te gaan, maar met kunst, vliegwerk en bravoure wist Patrick er toch nog remise uit te slepen.
Jan was om 23.55 de enige die Patrick tot opgeven dwong. Vanuit de doorschuifvariant van de Caro-Kann kwam een scherpe opening op het bord, waarin Jan geleidelijk aan in het voordeel kwam. Toen hij de winnende combinatie niet uitvoerde, had hij een kleine onnauwkeurigheid van Patrick nodig om twee pionnen te kunnen winnen. Dat voordeel gaf hij niet meer uit handen.
Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.

Uitslagen:
Gewonnen werd er door Jan
Remise speelden Robbie, Fred, Paul, Chiel, Emile en Guyliano
en Fons, Joop en Erik verloren.

Tony – DSG: 4½ - 4½

Vakantie, werk, opleiding en andere verplichtingen maakten dat de opkomst dit keer aan de lage kant was, maar dat werd gecompenseerd door de kwaliteit ervan. Als je naar de uitslagen kijkt, wordt dat wel duidelijk. Ook was duidelijk dat het voor Tony geen gemakkelijke avond zou worden en dat werd het ook niet. Tot even na elven moest er worden geploeterd om kleine voordeeltjes vast te houden, kleine nadeeltjes zien te compenseren, aanvallen te pareren en zelf consequent uit te voeren. En hoewel hij er zijn tijd voor nam, speelde hij in feite negen rapidpartijtjes tegen tegenstanders die ruim twee uur bedenktijd hadden.

Hadden we van te voren een toto georganiseerd, dan hadden we niet veel verdiend, want de uitslagen waren tamelijk voorspelbaar. Alleen de winst van Joop sprong eruit, maar die kreeg in het middenspel een Toren cadeau, al pleit het weer voor hem (Joop dus) dat hij dat voordeel niet meer uit handen gaf.
Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Tony de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.

Uitslagen:
Gewonnen werd er door FrankS, Robbie en Joop,
Remise speelden Patrick, Henk en Fred,
Jan, Chiel en Albert verloren.

Robbie – DSG: 5½ - 7½

Dat was weer een genoeglijk begin van het schaakseizoen, de simultaan van afgelopen maandag.

Of het voor Robbie ook zo’n genoeglijke avond was, weet ik niet, want hij trof zware tegenstand.

Het eerste team was compleet aanwezig, EricL en FrankS waren van de partij en ook Tony, een ASV- lid met een rating van rond de 1800 meldde zich als tegenstander. En laat ons ook Jacob, het veelbelovende zoontje van Eric niet vergeten. Wat Robbie ook niet meezat, was dat er deze avond opvallend serieus geschaakt werd. Wordt er doorgaans bij de simultaan tussen de zetten door flink wat afgepraat, deze avond had je vaak minutenlang een speld kunnen horen vallen als die gevallen was.  

Dat Robbie het zwaar zou krijgen, werd al snel duidelijk toen hij al in de opening van Fred verloor.  Wat later zette Patrick ons op  een 2- 0 voorsprong. Daarna duurde het lang voor er beslissingen vielen. Henk, EricL Steffen en Paul speelden remise, Jan, Tony en FrankS wonnen en Chiel, Jacob, en ErikV verloren.

Toen was het even na elven en alleen Albert was nog bezig. Die had een veelbelovend eindspel op het bord, maar hij speelde nu geen simultaan meer, maar één op één. Dit wist Robbie, die zich in de vakantie met eindspelstudie had beziggehouden, bekwaam remise te houden.

Eric tegen de rest: 12 – 6

Als een goed begin het halve werk is, dan kunnen we van het komende seizoen nog heel wat verwachten. Ik kan mij niet herinneren dat,  in de 17 jaar dat ik nu lid ben van onze club,  de opkomst bij de simultaan zo groot geweest is als afgelopen maandag. Om te beginnen waren er 14 eigen leden opafgekomen, waaronder Fons die weer van zijn operatie hersteld is en van iedereen verreweg de gezondste indruk maakte. 

Daarnaast waren er ook nog drie belangstellenden van buitenaf  komen opdagen en het totaal van uitdagers werd vol gemaakt door Max (Donk) die we het best als intentioneel lid kunnen beschouwen. 

Zeventien man + één vrouw hadden dus achter de borden plaatsgenomen met de bedoeling Eric het leven zo zuur mogelijk te maken. Zoals uit de kop boven dit verslagje al blijkt, zijn ze daar maar ten dele in geslaagd. Tegen negenen, toen er zo’n zet of 14, 15 waren gespeeld, had Eric al de eerste 1½ punt binnen.  

Jan gaf tot vreugde van Joop als eerste op ( Hé Jan, sorry hoor, dat was omdat ik bang was de eerste te zijn met een nul, want mijn stelling na de opening was niet echt om vrolijk van te worden.), Paul bood met een stuk meer remise aan, wat Eric dankbaar accepteerde. 

De overigen toonden zich strijdlustiger en het duurde tot een uur of tien voor er weer partijen werden beslist. Ook daarna werden er partijen beslist, maar de tegenstand was taai en rond half twaalf speelde Eric nog tegen zeven borden. Uiteindelijk zou het nog tot half één duren voor de balans kon worden opgemaakt. Tien van zijn achttien partijen bleek Eric toen gewonnen te hebben. Bij de acht die hij niet won, was de uitslag in veel gevallen opmerkelijk. Na zijn remise tegen Paul, was de volgende die het punt met hem deelde:

Joke. Ik weet zeker dat die in de vakantie geen schaakboek heeft ingekeken, maar wel veel gezeild heeft. En bij dat zeilen, vrienden, waait een frisse wind door je hersens die alle stof op je synapsen eraf blaast. Dat maakt de weg vrij voor nieuwe, snellere verbindingen, Daar krijg je een heldere, frisse kijk van op de dingen. Dus als ik jullie een goeie raad mag geven: weg met al die schaakboeken en –cursussen. Ga zeilen als je je rating wil opvijzelen!! 

Daarna legde Eric het loodje tegen Jaap Glazenburg, de man die vorig jaar bij ons een kijkje kwam nemen en geen lid werd omdat hij niet van Senseo-koffie houdt, maar die wel een rating van tegen de 1900 heeft en dus wel een potje kan schaken, zodat het feit dat hij de eerste was die Eric tot overgave dwong, niet uit de lucht kwam vallen.

Iets later haalde Henk een punt binnen voor de rest. Van hem weten we inmiddels dat hij een gedegen en gewiekste pot speelt en dat hij moeilijk te verslaan is, maar dat is toch weer iets anders dan Eric mat zetten.

Albert heeft de afgelopen maanden niet gezeild. Op gezette tijden houdt hij zich middels Chess Tutor bezig met de bestudering van Stap 3. Daaraan heeft hij in ieder geval een goed gevoel voor matdreigingen en voor de uitvoering daarvan overgehouden en dat liet hij in zijn partij tegen Eric zien: mat in drie uit het boekje. Goed gedaan, Albert. Nu nog gaan zeilen en ik voorspel dat je komend seizoen de grootste stijger wordt.

Max kwam dus ook weer eens langs. Wat die de afgelopen jaren gedaan heeft weet ik niet, maar in ieder geval is dat niet ten koste van zijn schaakinzicht gegaan. Hij kwam, zag en overwon.

Wie al lezend de stand heeft bijgehouden, weet nu dat er nog twee remisepartijen moeten volgen.

En zo is dat. De eerste was die van Patrick.  Toen ik keek, leek mij de partij zoals dat gebruikelijk is bij Patrick, hoogst ingewikkeld.  Hoe zij zich verder ontwikkelde, is mij ontgaan. Maar beider karakters kennende, moet remise wel het hoogst haalbare zijn geweest. Anders had noch de één noch de ander daarmee ingestemd.

Inmiddels was het kwart over twaalf en werd er nog aan één bord gespeeld; dat van Joop. Daar stond een eindspel op het bord waarbij ieder nog in het bezit was van een Toren, een Paard en twee pionnen. Dat was op zich natuurlijk al heel opmerkelijk: Joop die een eindspel speelt.

 Nog opmerkelijker was dat hij zich niet van de wijs liet brengen door het groepje toeschouwers dat zich rond zijn bord had verzameld. Maar het alleropmerkelijkste was natuurlijk dat  hij zich niet van wijs liet brengen door de zetten van Eric en vaardig naar remise afwikkelde.

Toen was het half één, was de simultaan afgelopen en de uitslag bekend; 12 – 6 voor Eric.

Gezien de kwali- en kwantitavieve tegenstand  is dit een uitslag om zeer tevreden mee te zijn (vanuit Eric gezien). Petje af en chapeau!

KLIK HIER voor de partijen