Vakantie, werk en andere verplichtingen maakten dat de opkomst niet
overweldigend was, maar ook tegen tien tegenstanders ga je als
simultaangever niet echt een relaxte avond tegemoet.
Al gauw bleek
dat Patrick de uitdaging serieus opnam. Al vanaf het begin nam hij
ruimschoots de tijd om te bepalen welke openingszet hij zou kiezen en zo
ging hij lang door: weloverwogen. Zijn eerste overwinning boekte hij
vrij snel op Fons, daarna duurde het tot 23.00 uur voor na 26 zetten de
volgende beslissing viel: remise tegen Robbie. Een half uurtje later
kon Patrick weer vier remises bijschrijven: tegen Fred, Paul, Chiel en
Emile en een winstpartij tegen Joop. Toen had hij alleen nog met Erik,
Guyliano en Jan te maken. Erik maakte het hem knap lastig, maar het hoge
tempo waarin Patrick aan het eind weer aan de borden verscheen, brak
hem op en dwong hem tot overgave. Guyliano had een stuk geofferd in ruil
voor wat pionnen en kreeg er een levensgevaarlijke aanval. Lang leek
hij op de winst af te gaan, maar met kunst, vliegwerk en bravoure wist
Patrick er toch nog remise uit te slepen.
Jan was om 23.55 de
enige die Patrick tot opgeven dwong. Vanuit de doorschuifvariant van de
Caro-Kann kwam een scherpe opening op het bord, waarin Jan geleidelijk
aan in het voordeel kwam. Toen hij de winnende combinatie niet
uitvoerde, had hij een kleine onnauwkeurigheid van Patrick nodig om twee
pionnen te kunnen winnen. Dat voordeel gaf hij niet meer uit handen.
Al
met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en
waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen
dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.
Uitslagen:
Gewonnen werd er door Jan
Remise speelden Robbie, Fred, Paul, Chiel, Emile en Guyliano
en Fons, Joop en Erik verloren.
looiersgracht
Tony – DSG: 4½ - 4½
Vakantie, werk, opleiding en andere verplichtingen maakten dat de opkomst dit keer aan de lage kant was, maar dat werd gecompenseerd door de kwaliteit ervan. Als je naar de uitslagen kijkt, wordt dat wel duidelijk. Ook was duidelijk dat het voor Tony geen gemakkelijke avond zou worden en dat werd het ook niet. Tot even na elven moest er worden geploeterd om kleine voordeeltjes vast te houden, kleine nadeeltjes zien te compenseren, aanvallen te pareren en zelf consequent uit te voeren. En hoewel hij er zijn tijd voor nam, speelde hij in feite negen rapidpartijtjes tegen tegenstanders die ruim twee uur bedenktijd hadden.
Hadden we van te voren een toto georganiseerd, dan hadden we niet veel verdiend, want de uitslagen waren tamelijk voorspelbaar. Alleen de winst van Joop sprong eruit, maar die kreeg in het middenspel een Toren cadeau, al pleit het weer voor hem (Joop dus) dat hij dat voordeel niet meer uit handen gaf.
Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Tony de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.
Uitslagen:
Gewonnen werd er door FrankS, Robbie en Joop,
Remise speelden Patrick, Henk en Fred,
Jan, Chiel en Albert verloren.
Hadden we van te voren een toto georganiseerd, dan hadden we niet veel verdiend, want de uitslagen waren tamelijk voorspelbaar. Alleen de winst van Joop sprong eruit, maar die kreeg in het middenspel een Toren cadeau, al pleit het weer voor hem (Joop dus) dat hij dat voordeel niet meer uit handen gaf.
Al met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en waren we blij dat we Tony de gelegenheid konden geven om te bewijzen dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.
Uitslagen:
Gewonnen werd er door FrankS, Robbie en Joop,
Remise speelden Patrick, Henk en Fred,
Jan, Chiel en Albert verloren.
Robbie – DSG: 5½ - 7½
Dat was weer een genoeglijk begin
van het schaakseizoen, de simultaan van afgelopen maandag.
Of het voor Robbie ook zo’n
genoeglijke avond was, weet ik niet, want hij trof zware tegenstand.
Het eerste team was compleet
aanwezig, EricL en FrankS waren van de partij en ook Tony, een ASV- lid met
een rating van rond de 1800 meldde zich als tegenstander. En laat ons ook
Jacob, het veelbelovende zoontje van Eric niet vergeten. Wat Robbie ook niet
meezat, was dat er deze avond opvallend serieus geschaakt werd. Wordt er
doorgaans bij de simultaan tussen de zetten door flink wat afgepraat, deze
avond had je vaak minutenlang een speld kunnen horen vallen als die gevallen
was.
Dat Robbie het zwaar zou krijgen,
werd al snel duidelijk toen hij al in de opening van Fred verloor. Wat later zette Patrick ons op een 2- 0 voorsprong. Daarna duurde het lang
voor er beslissingen vielen. Henk, EricL Steffen en Paul speelden remise, Jan,
Tony en FrankS wonnen en Chiel, Jacob, en ErikV verloren.
Toen was het even na elven en
alleen Albert was nog bezig. Die had een veelbelovend eindspel op het bord,
maar hij speelde nu geen simultaan meer, maar één op één. Dit wist Robbie, die zich
in de vakantie met eindspelstudie had beziggehouden, bekwaam remise te houden.
Eric tegen de rest: 12 – 6
Als een goed begin het halve werk
is, dan kunnen we van het komende seizoen nog heel wat verwachten. Ik kan mij
niet herinneren dat, in de 17 jaar dat
ik nu lid ben van onze club, de opkomst
bij de simultaan zo groot geweest is als afgelopen maandag. Om te beginnen
waren er 14 eigen leden opafgekomen, waaronder Fons die weer van zijn operatie
hersteld is en van iedereen verreweg de gezondste indruk maakte.
Daarnaast
waren er ook nog drie belangstellenden van buitenaf komen opdagen en het totaal van uitdagers werd
vol gemaakt door Max (Donk) die we het best als intentioneel lid kunnen
beschouwen.
Zeventien man + één vrouw hadden dus achter de borden plaatsgenomen
met de bedoeling Eric het leven zo zuur mogelijk te maken. Zoals uit de kop
boven dit verslagje al blijkt, zijn ze daar maar ten dele in geslaagd. Tegen
negenen, toen er zo’n zet of 14, 15 waren gespeeld, had Eric al de eerste 1½
punt binnen.
Jan gaf tot vreugde van
Joop als eerste op ( Hé Jan, sorry hoor, dat was omdat ik bang was de eerste te zijn met een nul, want mijn stelling na de opening was niet echt om vrolijk van te worden.), Paul bood met een stuk meer remise aan, wat Eric dankbaar
accepteerde.
De overigen toonden zich strijdlustiger en het duurde tot een uur
of tien voor er weer partijen werden beslist. Ook daarna werden er partijen
beslist, maar de tegenstand was taai en rond half twaalf speelde Eric nog tegen
zeven borden. Uiteindelijk zou het nog tot half één duren voor de balans kon
worden opgemaakt. Tien van zijn achttien partijen bleek Eric toen gewonnen te
hebben. Bij de acht die hij niet won, was de uitslag in veel gevallen
opmerkelijk. Na zijn remise tegen Paul, was de volgende die het punt met hem
deelde:
Joke.
Ik weet zeker
dat die in de vakantie geen schaakboek heeft ingekeken, maar wel veel gezeild
heeft. En bij dat zeilen, vrienden, waait een frisse wind door je hersens die
alle stof op je synapsen eraf blaast. Dat maakt de weg vrij voor nieuwe,
snellere verbindingen, Daar krijg je een heldere, frisse kijk van op de dingen. Dus
als ik jullie een goeie raad mag geven: weg met al die schaakboeken en –cursussen.
Ga zeilen als je je rating wil opvijzelen!!
Daarna legde Eric het loodje
tegen Jaap Glazenburg, de man die vorig jaar bij ons een kijkje kwam nemen en
geen lid werd omdat hij niet van Senseo-koffie houdt, maar die wel een rating
van tegen de 1900 heeft en dus wel een potje kan schaken, zodat het feit dat
hij de eerste was die Eric tot overgave dwong, niet uit de lucht kwam vallen.
Iets later haalde Henk een punt binnen voor de rest. Van
hem weten we inmiddels dat hij een gedegen en gewiekste pot speelt en dat hij
moeilijk te verslaan is, maar dat is toch weer iets anders dan Eric mat zetten.
Albert
heeft de
afgelopen maanden niet gezeild. Op gezette tijden houdt hij zich middels Chess
Tutor bezig met de bestudering van Stap 3. Daaraan heeft hij in ieder geval een
goed gevoel voor matdreigingen en voor de uitvoering daarvan overgehouden en
dat liet hij in zijn partij tegen Eric zien: mat in drie uit het boekje. Goed
gedaan, Albert. Nu nog gaan zeilen en ik voorspel dat je komend seizoen de
grootste stijger wordt.
Max kwam dus ook weer eens langs. Wat
die de afgelopen jaren gedaan heeft weet ik niet, maar in ieder geval is dat
niet ten koste van zijn schaakinzicht gegaan. Hij kwam, zag en overwon.
Wie al lezend de stand heeft
bijgehouden, weet nu dat er nog twee remisepartijen moeten volgen.
En zo is dat. De eerste was die
van Patrick. Toen ik keek, leek mij de partij zoals dat
gebruikelijk is bij Patrick, hoogst ingewikkeld. Hoe zij zich verder ontwikkelde, is mij
ontgaan. Maar beider karakters kennende, moet remise wel het hoogst haalbare
zijn geweest. Anders had noch de één noch de ander daarmee ingestemd.
Inmiddels was het kwart over
twaalf en werd er nog aan één bord gespeeld; dat van Joop. Daar stond een eindspel op het bord waarbij ieder nog in het
bezit was van een Toren, een Paard en twee pionnen. Dat was op zich natuurlijk
al heel opmerkelijk: Joop die een eindspel speelt.
Nog opmerkelijker was dat
hij zich niet van de wijs liet brengen door het groepje toeschouwers dat zich
rond zijn bord had verzameld. Maar het alleropmerkelijkste was natuurlijk
dat hij zich niet van wijs liet brengen
door de zetten van Eric en vaardig naar remise afwikkelde.
Toen was het half één, was de
simultaan afgelopen en de uitslag bekend; 12
– 6 voor Eric.
Gezien de kwali- en kwantitavieve
tegenstand is dit een uitslag om zeer
tevreden mee te zijn (vanuit Eric gezien). Petje af en chapeau!
KLIK HIER voor de partijen
KLIK HIER voor de partijen
Doesburgse schakers beginnen simultaan
Dit jaar bestaat DSG, het Doesborghsche Schaakgenootschap,
141 jaar. Sinds mensenheugenis wordt het nieuwe seizoen geopend met een simultaan
tegen de clubkampioen. Zo’n simultaan is de ideale manier om de sfeer binnen
onze vereniging te proeven. Natuurlijk doe je er aan mee om te winnen, maar
tussen de zetten door is er alle tijd voor uitwisseling van ervaringen,
overleg, kennismaking.
Dit jaar is de
simultaangever Eric Langedijk, die momenteel grotere bekendheid geniet vanwege
zijn uitvoeringen van Canto Ostinato dan op grond van zijn ingenieuze
matvoeringen. Dat dit niet terecht is, kunt u nu zelf ervaren.
Huisschakers, schakers die vroeger hebben geschaakt maar
zijn vergeten dat het ooit hun hobby was en verder iedereen die er prijs op
stelt eens een avond na te denken, zijn dan ook van harte welkom.
Op Maandag 1 september
In “ De Bonte Os”
Ooipoortstraat 9
Doesburg
Aanvang 20.00 uur
Deelname gratis.
Simultaan Jan 2012
Voor enige partijen KLIK HIER
RESULTAAT SIMULTAAN JAN
Jan - Steffen 0 - 1
Paul ½ - ½
Chiel ½ - ½
Gastspeler ½ - ½
Fons 0 - 1
Fred ½ - ½
Emile 0 - 1
Robbie ½ - ½
Albert 1 - 0
Joke ½ - ½
Joop ½ - ½
Patrick 0 - 1
_____
SCORE 4½-7½
Jan-Albert
In deze Siciliaan ging het gelijk op tot ik een stuk ruilde voor 2 pionnen. En zoals Robbie al zei: “Dit is meestal niet goed, als er geen goede aanvalskansen tegenover staan” Dit bleek ook nu dus; ik werd opgerold.
Jan-Patrick
Ik speelde weer eens Scandinavisch (e4 – d5) tegen Jan. We schoven wat stukken naar goede plekken.
Jan rockeerde al snel op zet 7; ik wachtte nog even omdat ik veld d4 onder controle wou hebben en rockeerde pas op zet 16.
Op zet 14 viel ik de toren van Jan aan die hij op b1 had gezet. Hij speelde hierop d3 ipv het door mij sterker geachte Lb2. Hierdoor kreeg Jan een mindere pionnenstructuur. Mijn stukken konden beter samenwerken. Ik kwam een pion voor te staan, maar moest uitkijken voor een lastige penning. Ik rockeerde, verdubbelde de torens en niet zoveel later had Jan er niet zoveel zin meer in.
(Geen zin meer in? Ik zag er geen gat meer in: pion achter, een open lijn waarop twee vijandelijke torens stonden, geen aanknopingspunten, geen plan. Jan)
Jan-Emile
Jan en ik speelde onze goede oude bekende gesloten Siciliaan, waarbij zwart op f4 voor de verandering f5 speelde , twee paarden van wit terug kon sturen en gemakkelijk spel kreeg. Jan was zo aardig om een paardoffer aan te nemen, waarna ik hem mat kon zetten.
Jan-Joop
Jan en ik speelden de vertouwde Siciliaan; een opening die we regelmatig op het bord hebben bij het vluggeren. Dan ga je al gauw iets anders proberen om Jan niet op de automatische piloot te laten draaien. Lang ging het gelijk op. Maar op de tiende zet al f5 spelen gaf blijk van veel ongeduld van mijn kant. Het daarna inslaan op e4 maakte de zaak alleen maar vervelender voor zwart. Gelukkig maakte Jan daar niet optimaal gebruik van. Het door Jan laten slaan van mijn loper op g7 was ook al geen goede gedachte. Daarna ging ik helemaal op avontuur en sloeg ik enthousiast met mijn toren op zijn loper in met de gedachte dat daarna een uitgebreide slagpartij zou volgen waaruit ik iets beter uit te voorschijn zou komen. Ook hier maakte Jan geen optimaal gebruik van de hem geboden kansen, maar hij stond ondanks dat toch iets beter. En toen begonnen we langzamerhand aan het eindspel. Door wat slordige keuzes raakte ik langzaam twee pionnen achterop en kon er tegen het eind weer eentje terug winnen. Het eindspel dat daarna op het bord verscheen was voor ons reden om remise overeen te komen. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat Fritz duidelijke winstkansen voor wit zag. Gelukje voor mij.
Ravensteijn - Brouwer.
De voorzitter begon met wit zijn stimultaan partij tegen Brouwer.
Brouwer vond dat Ravensteijn wel weer heel snel langskwam.
Jan startte een aanval op pion f 7 met drie stukken met daarbij de dame op h5. Deze dame was daardoor niet zo actief.
Brouwer kon deze aanval met 3 stukken pareren zonder dame , die actief in de linies van Ravensteijn werd, wat hem 2 pionnen opleverde en het initiatief. Doordat zwart zijn loper gedekt tussen de dame en de toren van wit kon plaatsen gaf wit het op.
Jan-Fons
Jan vermoedde al iets want hij zei dat ik deze avond historie kon schrijven.
Na een ietwat rommelige opening stond ik eerst iets voor en opeens een stuk tegen twee pionnen achter.Hoe dat gekomen is kan ik niet meer reconstrueren, maar deze situatie komt mij wel bekend voor.
Door een simpel pionzetje in het centrum keek mijn loper naar een ongedekt paard op de a-lijn.
Ik denk dat Jan geen zicht op de a-lijn had, want bij de volgende beurt heb ik dat paard maar gepakt.
Ik wilde de loper graag weer in het centrum hebben en Jan werkte hieraan mee want hij zette het andere paard ongedekt, maar wel met schaak, op de plek waar ik de loper wilde hebben.
Die heb ik toen ook maar gepakt, want Jan had weer de a-lijn waar de loper nog stond over het hoofd gezien.
Ik stond nu 2 stukken voor en Jan zag wel in dat dat teveel was en gaf heel sportief op.
Jan, bedankt maar let in het vervolg zelfs tegen mij wel op de a-lijn.
Jan vs Joke ½ - ½
Jan begon voortvarend met een veel betere opening dan ik (Frans meen ik), ik deed daar iets verkeerd, waardoor ik eigenlijk bijna de hele partij flink onder druk stond. Meerdere keren bedacht ik me: ‘hoe kom ik hier in vredesnaam nog goed uit?’. Ik weet niet of ik nou zo goed verdedigde of dat Jan toch zo nu en dan iets over het hoofd zag, maar ik kwam er wel uit. In die periode kon ik zelfs meermalen een pion pakken, maar ik durfde niet goed, omdat dan Jan z’n pionnen daar wegwaren en hij met zijn torens daardoor vrij baan had op mijn koningsstelling. Maar zo tegen het einde van de partij kwam ik eindelijk uit die onderdrukking vandaan. Ik kwam zelfs een pion voor en we belandden in een eindspel met pionnen. Daar ik dat altijd wat moeilijk vind, dacht ik, kom, ik bied remise aan, ‘ns kijken of Jan dat ook wil. En ja, dat wilde Jan wel…. Hij vond overigens dat hij dat wel verdiend had, nadat hij al die tijd de aanval had gehad maar er nu toch niet beter voor stond. Het kan zijn dat hij eigenlijk had moeten winnen, maar hij deed dat niet! Hihi Misschien had ik zelfs nog kunnen winnen, als ik het eindspel perfect uit had gespeeld. Maar ja, je kunt niet alles hebben hè? ;-) En ik vond het wel prima zo.
Voor enige partijen KLIK HIER
RESULTAAT SIMULTAAN JAN
Jan - Steffen 0 - 1
Paul ½ - ½
Chiel ½ - ½
Gastspeler ½ - ½
Fons 0 - 1
Fred ½ - ½
Emile 0 - 1
Robbie ½ - ½
Albert 1 - 0
Joke ½ - ½
Joop ½ - ½
Patrick 0 - 1
_____
SCORE 4½-7½
Jan-Albert
In deze Siciliaan ging het gelijk op tot ik een stuk ruilde voor 2 pionnen. En zoals Robbie al zei: “Dit is meestal niet goed, als er geen goede aanvalskansen tegenover staan” Dit bleek ook nu dus; ik werd opgerold.
Jan-Patrick
Ik speelde weer eens Scandinavisch (e4 – d5) tegen Jan. We schoven wat stukken naar goede plekken.
Jan rockeerde al snel op zet 7; ik wachtte nog even omdat ik veld d4 onder controle wou hebben en rockeerde pas op zet 16.
Op zet 14 viel ik de toren van Jan aan die hij op b1 had gezet. Hij speelde hierop d3 ipv het door mij sterker geachte Lb2. Hierdoor kreeg Jan een mindere pionnenstructuur. Mijn stukken konden beter samenwerken. Ik kwam een pion voor te staan, maar moest uitkijken voor een lastige penning. Ik rockeerde, verdubbelde de torens en niet zoveel later had Jan er niet zoveel zin meer in.
(Geen zin meer in? Ik zag er geen gat meer in: pion achter, een open lijn waarop twee vijandelijke torens stonden, geen aanknopingspunten, geen plan. Jan)
Jan-Emile
Jan en ik speelde onze goede oude bekende gesloten Siciliaan, waarbij zwart op f4 voor de verandering f5 speelde , twee paarden van wit terug kon sturen en gemakkelijk spel kreeg. Jan was zo aardig om een paardoffer aan te nemen, waarna ik hem mat kon zetten.
Jan-Joop
Jan en ik speelden de vertouwde Siciliaan; een opening die we regelmatig op het bord hebben bij het vluggeren. Dan ga je al gauw iets anders proberen om Jan niet op de automatische piloot te laten draaien. Lang ging het gelijk op. Maar op de tiende zet al f5 spelen gaf blijk van veel ongeduld van mijn kant. Het daarna inslaan op e4 maakte de zaak alleen maar vervelender voor zwart. Gelukkig maakte Jan daar niet optimaal gebruik van. Het door Jan laten slaan van mijn loper op g7 was ook al geen goede gedachte. Daarna ging ik helemaal op avontuur en sloeg ik enthousiast met mijn toren op zijn loper in met de gedachte dat daarna een uitgebreide slagpartij zou volgen waaruit ik iets beter uit te voorschijn zou komen. Ook hier maakte Jan geen optimaal gebruik van de hem geboden kansen, maar hij stond ondanks dat toch iets beter. En toen begonnen we langzamerhand aan het eindspel. Door wat slordige keuzes raakte ik langzaam twee pionnen achterop en kon er tegen het eind weer eentje terug winnen. Het eindspel dat daarna op het bord verscheen was voor ons reden om remise overeen te komen. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat Fritz duidelijke winstkansen voor wit zag. Gelukje voor mij.
Ravensteijn - Brouwer.
De voorzitter begon met wit zijn stimultaan partij tegen Brouwer.
Brouwer vond dat Ravensteijn wel weer heel snel langskwam.
Jan startte een aanval op pion f 7 met drie stukken met daarbij de dame op h5. Deze dame was daardoor niet zo actief.
Brouwer kon deze aanval met 3 stukken pareren zonder dame , die actief in de linies van Ravensteijn werd, wat hem 2 pionnen opleverde en het initiatief. Doordat zwart zijn loper gedekt tussen de dame en de toren van wit kon plaatsen gaf wit het op.
Jan-Fons
Jan vermoedde al iets want hij zei dat ik deze avond historie kon schrijven.
Na een ietwat rommelige opening stond ik eerst iets voor en opeens een stuk tegen twee pionnen achter.Hoe dat gekomen is kan ik niet meer reconstrueren, maar deze situatie komt mij wel bekend voor.
Door een simpel pionzetje in het centrum keek mijn loper naar een ongedekt paard op de a-lijn.
Ik denk dat Jan geen zicht op de a-lijn had, want bij de volgende beurt heb ik dat paard maar gepakt.
Ik wilde de loper graag weer in het centrum hebben en Jan werkte hieraan mee want hij zette het andere paard ongedekt, maar wel met schaak, op de plek waar ik de loper wilde hebben.
Die heb ik toen ook maar gepakt, want Jan had weer de a-lijn waar de loper nog stond over het hoofd gezien.
Ik stond nu 2 stukken voor en Jan zag wel in dat dat teveel was en gaf heel sportief op.
Jan, bedankt maar let in het vervolg zelfs tegen mij wel op de a-lijn.
Jan vs Joke ½ - ½
Jan begon voortvarend met een veel betere opening dan ik (Frans meen ik), ik deed daar iets verkeerd, waardoor ik eigenlijk bijna de hele partij flink onder druk stond. Meerdere keren bedacht ik me: ‘hoe kom ik hier in vredesnaam nog goed uit?’. Ik weet niet of ik nou zo goed verdedigde of dat Jan toch zo nu en dan iets over het hoofd zag, maar ik kwam er wel uit. In die periode kon ik zelfs meermalen een pion pakken, maar ik durfde niet goed, omdat dan Jan z’n pionnen daar wegwaren en hij met zijn torens daardoor vrij baan had op mijn koningsstelling. Maar zo tegen het einde van de partij kwam ik eindelijk uit die onderdrukking vandaan. Ik kwam zelfs een pion voor en we belandden in een eindspel met pionnen. Daar ik dat altijd wat moeilijk vind, dacht ik, kom, ik bied remise aan, ‘ns kijken of Jan dat ook wil. En ja, dat wilde Jan wel…. Hij vond overigens dat hij dat wel verdiend had, nadat hij al die tijd de aanval had gehad maar er nu toch niet beter voor stond. Het kan zijn dat hij eigenlijk had moeten winnen, maar hij deed dat niet! Hihi Misschien had ik zelfs nog kunnen winnen, als ik het eindspel perfect uit had gespeeld. Maar ja, je kunt niet alles hebben hè? ;-) En ik vond het wel prima zo.
Voor enige partijen KLIK HIER
Abonneren op:
Posts (Atom)