Vakantie, werk en andere verplichtingen maakten dat de opkomst niet
overweldigend was, maar ook tegen tien tegenstanders ga je als
simultaangever niet echt een relaxte avond tegemoet.
Al gauw bleek
dat Patrick de uitdaging serieus opnam. Al vanaf het begin nam hij
ruimschoots de tijd om te bepalen welke openingszet hij zou kiezen en zo
ging hij lang door: weloverwogen. Zijn eerste overwinning boekte hij
vrij snel op Fons, daarna duurde het tot 23.00 uur voor na 26 zetten de
volgende beslissing viel: remise tegen Robbie. Een half uurtje later
kon Patrick weer vier remises bijschrijven: tegen Fred, Paul, Chiel en
Emile en een winstpartij tegen Joop. Toen had hij alleen nog met Erik,
Guyliano en Jan te maken. Erik maakte het hem knap lastig, maar het hoge
tempo waarin Patrick aan het eind weer aan de borden verscheen, brak
hem op en dwong hem tot overgave. Guyliano had een stuk geofferd in ruil
voor wat pionnen en kreeg er een levensgevaarlijke aanval. Lang leek
hij op de winst af te gaan, maar met kunst, vliegwerk en bravoure wist
Patrick er toch nog remise uit te slepen.
Jan was om 23.55 de
enige die Patrick tot opgeven dwong. Vanuit de doorschuifvariant van de
Caro-Kann kwam een scherpe opening op het bord, waarin Jan geleidelijk
aan in het voordeel kwam. Toen hij de winnende combinatie niet
uitvoerde, had hij een kleine onnauwkeurigheid van Patrick nodig om twee
pionnen te kunnen winnen. Dat voordeel gaf hij niet meer uit handen.
Al
met al was de simultaan weer een aardig begin van het nieuwe seizoen en
waren we blij dat we Patrick de gelegenheid konden geven om te bewijzen
dat hij niet per ongeluk clubkampioen is geworden.
Uitslagen:
Gewonnen werd er door Jan
Remise speelden Robbie, Fred, Paul, Chiel, Emile en Guyliano
en Fons, Joop en Erik verloren.