Wedstrijdverslagjes van de simultaan,
geschreven vanuit de optiek van de zwartspeler.
Patrick – Frank S: 0 – 1
Na 1. d4, g6! 2. Lg5, Lg7 voorkwam ik Patricks lijfvariant en kwamen we in een soort Koningsindische/Benoni-achtige stelling waarbij zwart een prachtige loper op g7 had. Toen Patrick ook nog zijn zwartveldige loper afruilde tegen een paard en het centrum openging, kwam zwart veel beter te staan. Uiteindelijk brak Zwart door het centrum met zijn c-pion en verloor Wit geforceerd een stuk op de 19de zet. 0 – 1
Patrick – Joop: 1 – 0
Al snel in de opening kon Patrick een pion winnen, maar hij verkoos een actievere stelling. Daarna zag ik een mooie aanval met twee stukken, maar die werd door Patrick perfect gepareerd. Leermoment voor mij: mijn aanvallend stukken meer ondersteunen.
Patrick kwam een stuk voor, als compensatie kreeg ik twee pionnen die moeilijk te verdedigen waren. Eén viel, de ander werd een keiharde vrijpion. Op het moment suprême de pion te snel willen laten promoveren. Stom, stom, stom!! Winstkans weggegeven.
Patrick – Steffen: 1 – 0
Zwart begint met een Dameaanval, maar die levert niet veel op.
Wit brengt Loper en Dame in stelling op f7, waardoor Zwart e6 moet spelen. Dat leidt tot loperverlies doordat Wit met zijn Paard een vork kan geven. Dan offert Wit een Paard op e6 voor een sterke aanval en het breken van de stelling.. Als Wit zijn andere Paard er weer bij heeft gehaald, wordt zwarts verdediging geheel opgerold met mat als gevolg.
Patrick – Frank vdR: 1 – 0
Gesterkt door de lessen van frank, begon ik aan de partij. Patrick begon met het voorspelde d4, dus dat beloofde veel. De zojuist doorgenomen zetten duizelden door het hoofd. Met een mix van openingsstrategieën hield ik mij staande. Het leek een tijdje redelijk gelijk op te gaan. Met slechts 1 pion achterstand doorzag ik Patricks aftrekaanval met schaak en damewinst. Het half uur bedenktijd dat ik nodig had om hier uit te komen, werd me niet gegund. De gekozen oplossing maakte de afloop niet minder dramatisch, hetgeen mij noopte het bijltje er bij neer te gooien.
Patrick – Robbie : 0 – 1
Na een enerverende opening kwam ik een pion voor. Even later zag Patrick iets over het hoofd en haalde ik de tweede op. Na een poosje en nog een pion werd het penibel en kon Patrick uiteindelijk opgeven.
Patrick – Giel: 1 – 0
Na een rustige opening waarbij op de zesde zet loper en paard werden geruild, kwabbbelde het een hele tijd door een goed middenspel, waar ik redelijk maar niet goed uitkwam. Na stukken- en pionnenomruil kwam ik er slecht uit en gaf op.
Patrick - Jan: 0 – 1
In de opening offerde ik heel bewust mijn e-pion om wat ruimte voor m’n stukken te krijgen. Dat was veel minder snugger dan ik dacht, want Patrick kreeg daardoor een stevig en dreigend pionnencentrum. Maar gelukkig overzag hij rond de 25ste zet een tussenschaakje, wat hem een Toren kostte. En zie nu toch aan!... Wat een ruimte op de g- en h-lijn…. Wat een mooie open f-lijn…. Wat een goed idee om op de zesde zet een pion te offeren…Mat was nu nog een fluitje van een cent.
looiersgracht
Simultaan Patrick 2007
Patrick verslaat DSG met 7 - 4.
"De Bonte Os" waarnaar we uitgeweken waren, bleek een prima locatie te zijn.
Veel ruimte, goed licht, prettig zittende stoelen. Alle aanwezigen waren het er over eens dat dit ons clublokaal moet worden.
Een klein minpunt was de opkomst die aan de matige kant was. De voornaamste reden hiervoor was het late moment waarop datum, plaats en tijd naar buiten werden gebracht, waarvoor ook redenen waren. Diverse belangstellenden, zowel van binnen als van buiten de club, moesten verstek laten gaan wegens verjaardagen, familiebijeenkomsten, vakantie en andere verplichtingen.
Dat geeft dan wel weer hoop voor de volgende simultaan die we zullen organiseren.
De simultaan zelf
Groot was de opkomst dus niet, sterk was ze wel. Aanwezig waren onder andere Frank S. en Eric, de 2 vorige clubkampioenen, eerste-team spelers Robbie en Paul, en niet te vergeten Chiel, de nooit te onderschatten outsider.
Wanneer je er een van hen in een reguliere partij tegenover je krijgt, belooft dat al een zware avond te worden, laat staan als je het tegen dit hele stel moet opnemen. Maar Patrick hield zich bewonderenswaardig staande.
De eerste die hij versloeg was Bent, een zoon van Frank. Voor Bent duurde het allemaal lang. Hij verloor eerst zijn concentratie, toen wat pionnen, daarna de partij.
De tweede partij die beslist werd, was die tegen Chiel. Patrick gaf zijn Dame weg en wat je Chiel geeft krijg je nooit meer terug.
Paul was dicht bij mat en Patrick dicht bij winst. Maar mat zat er niet in, wel eeuwig schaak of herhaling van zetten. Remise dus. Daarna legden Jan en Albert geruisloos het loodje en hun koning om. (3,5 - 1,5 voor Patrick).
Tegen Eric dacht Patrick dat hij een geofferd stuk terug kon winnen, maar hij overzag een tussenschaakje.
Dat offeren werkte aanstekelijk. In een moeilijke stelling offerde Frank een stuk. Of hij er voldoende compensatie voor kreeg was niet duidelijk, maar Patrick ging akkoord met remise.
Robbie won eerst een pion en toen nog een en toen... winst voor Robbie dus. (Patrick - DSG: 4 - 4).
3 Partijen waren er nog aan de gang. De enige vrouw onder de aanwezigen hield lang stand. Patrick won een Toren, die hij wat later weer teruggaf. Maar Patrick had een machtig Paard dat hongerig bleek en als een soort Pacman al haar pionnen opslokte, terwijl de enige vrouw onder de aanwezigen een machteloze Loper had.
Leuk was de partij tegen Steffen. Patrick won een stuk tegen een handje pionnen. Ze verzeilden in een eindspel dat het verdiend om opgenomen te worden in een hoofdstuk " matbeelden met Paard en Toren".
Dit was de eindstand:
Van iedereen hield Joop het het langste vol. Het was een ingewikkelde partij die uitmondde in een ook al ingewikkeld dubbel toreneindspel. Voor Joop was het te ingewikkeld.
En zo konden we na 3 uur en 45 minuten de balans opmaken.
Patrick - DSG: 7 - 4. Een score van 68.1%.
Niet gek, Patrick.
Eric en Jan.
Via de volgende link een impressie van de simultaan, de lokatie, de deelnemers en de toeschouwers.
Frank S.
Fotoverslag>>
"De Bonte Os" waarnaar we uitgeweken waren, bleek een prima locatie te zijn.
Veel ruimte, goed licht, prettig zittende stoelen. Alle aanwezigen waren het er over eens dat dit ons clublokaal moet worden.
Een klein minpunt was de opkomst die aan de matige kant was. De voornaamste reden hiervoor was het late moment waarop datum, plaats en tijd naar buiten werden gebracht, waarvoor ook redenen waren. Diverse belangstellenden, zowel van binnen als van buiten de club, moesten verstek laten gaan wegens verjaardagen, familiebijeenkomsten, vakantie en andere verplichtingen.
Dat geeft dan wel weer hoop voor de volgende simultaan die we zullen organiseren.
De simultaan zelf
Groot was de opkomst dus niet, sterk was ze wel. Aanwezig waren onder andere Frank S. en Eric, de 2 vorige clubkampioenen, eerste-team spelers Robbie en Paul, en niet te vergeten Chiel, de nooit te onderschatten outsider.
Wanneer je er een van hen in een reguliere partij tegenover je krijgt, belooft dat al een zware avond te worden, laat staan als je het tegen dit hele stel moet opnemen. Maar Patrick hield zich bewonderenswaardig staande.
De eerste die hij versloeg was Bent, een zoon van Frank. Voor Bent duurde het allemaal lang. Hij verloor eerst zijn concentratie, toen wat pionnen, daarna de partij.
De tweede partij die beslist werd, was die tegen Chiel. Patrick gaf zijn Dame weg en wat je Chiel geeft krijg je nooit meer terug.
Paul was dicht bij mat en Patrick dicht bij winst. Maar mat zat er niet in, wel eeuwig schaak of herhaling van zetten. Remise dus. Daarna legden Jan en Albert geruisloos het loodje en hun koning om. (3,5 - 1,5 voor Patrick).
Tegen Eric dacht Patrick dat hij een geofferd stuk terug kon winnen, maar hij overzag een tussenschaakje.
Dat offeren werkte aanstekelijk. In een moeilijke stelling offerde Frank een stuk. Of hij er voldoende compensatie voor kreeg was niet duidelijk, maar Patrick ging akkoord met remise.
Robbie won eerst een pion en toen nog een en toen... winst voor Robbie dus. (Patrick - DSG: 4 - 4).
3 Partijen waren er nog aan de gang. De enige vrouw onder de aanwezigen hield lang stand. Patrick won een Toren, die hij wat later weer teruggaf. Maar Patrick had een machtig Paard dat hongerig bleek en als een soort Pacman al haar pionnen opslokte, terwijl de enige vrouw onder de aanwezigen een machteloze Loper had.
Leuk was de partij tegen Steffen. Patrick won een stuk tegen een handje pionnen. Ze verzeilden in een eindspel dat het verdiend om opgenomen te worden in een hoofdstuk " matbeelden met Paard en Toren".
Dit was de eindstand:
Van iedereen hield Joop het het langste vol. Het was een ingewikkelde partij die uitmondde in een ook al ingewikkeld dubbel toreneindspel. Voor Joop was het te ingewikkeld.
En zo konden we na 3 uur en 45 minuten de balans opmaken.
Patrick - DSG: 7 - 4. Een score van 68.1%.
Niet gek, Patrick.
Eric en Jan.
Via de volgende link een impressie van de simultaan, de lokatie, de deelnemers en de toeschouwers.
Frank S.
Fotoverslag>>
Abonneren op:
Posts (Atom)